வவ்வாலின் வருகைக்காக .....

இணைய நட்பு என்பது ஒரு விதத்தில் ரயில் சிநேகிதம் போன்றது. ஆத்மார்த்தமான நட்பு இதில் ஒரு அதிசயம்.  தாமரை இலைத் தண்ணீர்த் துளி போல இணையத்தில் நாம் இணைந்திருந்தாலும் சில விதிவிலக்குகள் நேர்வதுண்டு.

நான் பதிவுகள் எழுதும் முன் இணையத்தில் சந்தித்த பலரில் இருவர் முதன்மையானவர்கள்.  முதல் நபர்  திரு அமுதவன். நான் எழுதவேண்டும் என்ற உள் சிந்தனையை உருவாக்கியது அவரது எழுத்து. இரண்டாவது நபர் வவ்வால். நான் பொறாமை கொண்ட பதிவர்.

வவ்வாலுக்கும் எனக்குமான இணையத் தொடர்பு ஒரு முட்டலில் உருவானது. துவக்கத்தில் இணையத்தில் ஆங்கிலப் பாடல்களை தேடித் தேடி தரவிறக்கம் செய்த காலங்களில் நான் அதிகம் தமிழ்ப் பதிவுகளை வாசித்ததில்லை. அப்படி வாசித்த சில பதிவுகளும் வெற்று எழுத்து கொண்ட வெறும் சக்கைகளாக இருந்தன. அது என் தேடலின் குறை என்று இப்பொழுது அறிகிறேன்.

இதற்கிடையில் சமுத்ரா என்பவரின் வார்த்தைகளிலிருந்து மௌனத்திற்கு என்ற வலைப்பூவில் ஒரு குறிப்பிட்ட பதிவில் நான் அந்தப் பதிவரின் எழுத்து நடை குறித்து "இது சுஜாதாவின் பாணி போல தெரிகிறது" என்று எழுத, அவருக்கு கடும் கோபம் வந்துவிட்டது. எனக்குப் பதிலளிக்கும் ஆவேசம் அவரை "சுஜாதா எனக்கு முன்னே வந்துவிட்டார். அவ்வளவுதான் வித்தியாசம்" என்று எழுதுமளவுக்கு விரைவாக செலுத்திவிட்டது. இந்த பின்னூட்ட கைகலப்பில் வவ்வால் சேர்ந்துகொண்டார். பதிவர் சொன்னதை ஆமோதித்த அவர் "காரிகன் என்ற பெயர் நான் சிறு வயதில் படித்த ஒரு காமிக்ஸ் கதாநாயகனின் பெயர். அவர் அப்படித்தான் எழுதுவார் போலும்". என்று தனது டிரேட் மார்க் நையாண்டியுடன் அவர் குறிப்பிட, நான் வவ்வாலுக்கு "உங்கள் பெயரில் கூட தலைகீழாக தொங்கும் ஒரு வினோத ஜந்து உள்ளது" என தெரிவிக்க அங்கே  நிகழ்ந்து முடிந்தது எங்களது முதல் சந்திப்பு.

அந்த முழு பதிவுக்குமான இணையத் தொடர்பை கீழே கொடுத்துள்ளேன். திரு. சமுத்ரா உண்மையில் மிகத் திறமையான எழுத்தாளர். சுஜாதா பாணியிலிருந்து மீள முடியாவிட்டாலும் அவர் எழுதும் அறிவியல், இன்றைய இணையத்  தமிழுக்கு மிக அவசியமான ஒன்று என்று நினைக்கிறேன்.

 http://samudrasukhi.blogspot.in/2012/03/blog-post.html


பின்னூட்டங்களிலேயே எனது பொழுது கழிந்த வருடங்களில் அடிக்கடி இணையத்தில் பலருடன் முரண்படுவது எனக்கு நேர்ந்த ஒரு பொழுதுபோக்குச் சுமை. இரா பதிவர்களுடன் முட்டி மோதிய தருணங்கள் நிறையவே உண்டு.

பின்னொரு தளத்தில் உலக சினிமா ரசிகன் என்பவர் கமலின் ஹே ராம் பற்றி ஏதோ மாடர்ன் ஆர்ட் ஒன்றை விவரிப்பதுபோல frame by frame சிலாகித்து எழுத, பொறுமை உடைந்துபோன  எனது விரல்கள் அங்கே மற்றொரு உரசலை உருவாக்கின. அது ஒரு மிகக் கடுமையான விவாதமாக தொடர்ந்து கொண்டிருக்க, இடையில் அவரோ என்னை சினிமா தொடர்புடைய வேறு யாரோ என்று கற்பனை செய்துகொண்டு ஆக்ரோஷமான வார்த்தைப் போரில் ஈடுபட, நானும் ஏவுகணைகள் அனுப்ப, விவாதம் வேறு தளங்களுக்கும் பரவியது. அதையும் அவரே செய்துமுடிக்க இரண்டாம் முறை நான் வவ்வாலை உலக சினிமா ரசிகனின் தளத்தில் சந்திக்க சேர்ந்தது. இந்தமுறை வவ்வால் ஒரு திடீர் அதிசயமாக என் சார்பாக ஒரு பின்னூட்டம் எழுதியிருந்தார். "காரிகன் ஒருவரின் பெயரை வைத்தே அவரை அறிந்துவிடக்கூடியவர்"  என்று எனக்கே தெரியாத உளவியலை வெளிப்படுத்தி என்னை ஆச்சர்யப்படுத்தி," ஹே ராம் படத்தில் எங்கெல்லாம் கமல் குறியீடுகளை பயன்படுத்தியிருக்கிறார் என்று தெளிவாக மற்றொரு பதிவு எழுதினால் நான் எங்கே அவைகளை கவனிக்கத் தவறினேன் என்பதை அறிய வசதியாக இருக்கும்" என்று அதிரடியாக சொல்ல, உலக சினிமா ரசிகன்,"சரிதான். ஏழரை உச்சத்தில் இருக்கிறது போல" என விலகிச் சென்றுவிட்டார்.  (இப்போது அந்தப் பதிவை காணவில்லை. உலக சினிமா ரசிகன் என்னைத் தவறாக எடுத்துக்கொள்ள வேண்டாம் என்று கேட்டுக்கொள்கிறேன்.)

வவ்வாலின் பின்னூட்டங்கள் அதிரடியானவை, அவை அதிகம்  ஆர்ப்பாட்டம் மிகுந்த  தெளிவான நக்கல், நையாண்டி கலந்த  சொற்களோடு வரும் ஒரு கலவரக் கதம்பம். வரிக்கு வரி சுவாரஸ்வம் தெறிக்கும். வவ்வாலின் forte அதுதான். அவரால் வெகு எளிதாக கலோக்கியல் சொற்களோடு  வாதம் செய்ய முடியும். அதேவேளையில் சடாரென எதிர்பாரா வளைவில் திரும்பி புத்தகத் தமிழில் உரைநடை பாணியில் தரமான தர்க்கம் புரியவும் முடியும். வாதம் என்று வந்துவிட்டால் இடையில் I quit என்று சீட்டுக்களைக் கலைத்துபோடும் முட்டாள்தனமான தற்காப்பு நாடகத்தனமோ, அல்லது விவாதத்தில் பாதியில் கரைந்துபோகும் கோழைத்தனமோ கொஞ்சமும் இல்லாத இறுதி வரை நின்று தன் மீது ஏவப்படும் ஏவுகணைகளுக்கு ஸ்கட் மிஸைல் அனுப்பும் அயராத ஆளுமை கொண்டவர். தனது எழுத்தில் எந்த இடத்திலும் சோர்வையோ அலுப்பையோ அல்லது வெறும் சம்பிரதாயமான கை குலுக்கல் செயற்கை பிம்பங்களோ தலை காட்டவிடாமல், அவர்  எழுதும் வார்த்தைகள் அனைத்தும் அவர் மனதிலிருந்து வெளிப்படும் உணர்வுகளாகவே இருக்கும்.

அவரது பதிவுகள் மிக நீண்டவை. பல இணையத் தொடர்புகள் சூழப்பட்ட ஆழமான கட்டுரைகள் எழுதுவது வவ்வாலின் பாணி. சில சமயங்களில் சற்றே அலுப்பூட்டினாலும்  பல விஷேச தகவல்களை அங்கங்கே அடிக்கோடிட்டு காண்பித்துச்  செல்லும் அவர் எழுத்து.  ஒரு கலைடாஸ்கோப் ஒவ்வொரு அசைவுக்கும் வினோத அழகாக உருமாறுவதைப் போன்ற  வசீகரம் மிக்க கட்டுரைகள் எழுதுவது வவ்வாலின் சிறப்பு.

அவருடைய பின்னூட்டங்களை தொடர்ந்து வாசித்து வந்த எனக்கு என் பதிவு ஒன்றில் அவரது திடீர் வருகை ஒரு வசந்தம் போல உவகை அளித்து, திகைப்பில் திக்குமுக்காட வைத்தது. அது நிற்காத மழை என்ற தலைப்பில் நான் எம் எஸ் வி பற்றி எழுதிய பதிவு.

http://kaarigan-vaarththaiviruppam.blogspot.in/2013/05/vi-65.html

அதன் பின்னர் தொடர்ச்சியாக நான்கைந்து பதிவுகளில் அவர் வருகை இருந்தது.  எதிர்பார்த்த சில பதிவுகளில் அவர் தோன்றுவதில்லை. என் வலைப்பூ பக்கம் வராவிட்டாலும் நான் அவரைத் தொடர்ந்தபடியே இருந்தேன். இடையில் நண்பர் வருண், நண்பர் ஜெயதேவ் தாஸ், வவ்வால் மூவருக்குமிடையில் ஒரு சிறிய புள்ளியில் ஒரு விவாதம் தோன்றி அது கன்னாபின்னாவென்று காட்டுத்தீ போல உக்கிரமாக கொழுந்துவிட்டு எரியத் துவங்க அமுதவன் அவர்கள்  தனது தளத்தில் பதிவர்களே உங்கள் சண்டையை நிறுத்துங்கள் என்று ஒரு பதிவே எழுதுமளவுக்கு தகித்தது.

நான் இறுதியாக வவ்வாலின் பின்னூட்டத்தை கண்டது  இந்த களேபரங்களுக்குப் பிறகு  நண்பர் ஜெயதேவ் தாஸ் பதிவு ஒன்றில்தான். அதன் பின் வவ்வால் ஒரு மர்மம் என எனக்குத்  தெரிய ஆரம்பித்தது. நெய்வேலி புத்தகத்  திருவிழா பற்றிய அவரது பதிவே இன்று அவரது இறுதிப் பதிவாக இணையத்தில் இருக்கிறது.

இணையத்தை விட்டு திடுமென அகன்று விட்ட வவ்வால் ஒரு மகா ஆச்சர்யமானவர். அவரது பாராட்டில் ஒரு ஆத்மார்த்தமான தோழமையைக் கண்டேன். ஒருமுறை வலைச்சரத்தில் என் வலைப்பூ அறிமுகம் செய்யப்பட்டபோது  அவர் என்னைக் குறித்து எழுதிய பின்னூட்டத்தில் அவரது அன்பு வெறும் டிஜிடல் சங்கதி  கிடையாது என்பதை புரிந்துகொண்டேன்.

அவரை நேரில் சந்திக்கும் அந்த கணம் தோன்றப் போவதில்லை என்று தெரிகிறது. அது பற்றி கவலையில்லாவிட்டாலும், இணையத்தில் அவர் எழுத்துக்களை மறுபடியும் வாசிக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் தற்போது அடர்த்தியாக எனக்குள் ஒரு புயல்  போல அசைகிறது. அவரது பழைய எழுத்துகளைப் படிக்கும் போது எத்தனை அருமையான தோழனை இழந்திருக்கிறேன் என்று ஒவ்வொரு வரியும் சொல்கிறது. வவ்வாலின் நண்பர்கள் மற்றும் அவரை இணையத்தில் அறிந்தவர்கள் அனைவருக்கும் நான் சொல்லும் வார்த்தைகளின் வலி புரியும் என்று நம்புகிறேன்.

வவ்வாலின் இரண்டரை வருட திடீர் மௌனம் பல எண்ணங்களுக்கும், கருத்துக்களுக்கும்,  கொஞ்சம் கொஞ்சமாக உயிரூட்டிக் கொண்டிருக்கிறது. இந்த மௌனம் பல திகைப்புகளையும் , அச்சங்களையும்  மனதில் எழுப்புகிறது.

இந்த மௌனம் ஒரு நட்புக்கினிய நண்பனின் பிரிவை உணர்த்துகிறது. எங்கிருந்தாலும் அவர் நலமாக இருக்கவேண்டும் என்ற வாழ்த்து எப்போதும் என்னிடமுண்டு.

வவ்வால் மீண்டும்  வரவேண்டும் என்று விரும்புகிறேன். ஒரு நீண்ட பதிவாகக் கூட வேண்டாம். ஒரு சிறிய பத்தியாக, ஒரு வாக்கியமாக, ஒரு வார்த்தையாக  அல்லது ஒரே ஒரு எழுத்தாக ....